Kanadyjska wyspa Devon o powierzchni 55 247 km kwadratowych (czyli mniej więcej rozmiary Chorwacji) uchodzi za największą niezamieszkałą wyspę na Ziemi. Składa się w dużej mierze z płaskowyżu sięgającego wysokości 300-500 metrów otoczonego stromymi klifami, wschodnia część wyspy znajduje się pod lodowcem o powierzchni 14 010 km kwadratowych. Lato na Devon trwa 40-55 dni. Wówczas gleba staje się wolna od śniegu, a temperatura sięga 10 stopni Celsjusza. Obszar nizinny Truelove Lowland na północnym wybrzeżu Devon zamieszkują nieliczne piżmowoły oraz niedźwiedzie polarne i to chyba tyle jeśli chodzi o większe zwierzęta na wyspie. Przez kilkanaście lat w Dundas Harbour na wyspie Devon żyli Inuici w liczbie 52, ale osada została trwale opuszczona w 1951 roku. Inuici do tej pory przypływają na wyspę by zapolować.
Interesującą strukturą na wyspie Devon jest krater impaktowy Haughton o szerokości 23 km znajdujący się na zachodniej połowie Devon. To zimy i surowy teren na którym temperatura praktycznie w ciągu całego roku spada poniżej zera. Wegetacja jest niezmiernie rzadka, erozja postępuje umiarkowanie. Brekcje impaktowe w kraterze inkrustowane wieczną zmarzliną i wielobocznymi formacjami przypominają rzeźbę terenu Marsa. Od dekady krater Haughton na Devon był używany przez Mars Society jako obiekt badawczy do określenia czy ludzie będą mogli w przyszłości żyć i pracować na Czerwonej Planecie. Badania odbywały się jednak wyłącznie w ciągu bardzo krótkich na Devon pór letnich. Na grzbiecie ponad kraterem posadowiono Flashline Mars Arctic Research Station z czasowym personelem badawczym. Kanadyjski rząd obecnie używa wyspy Devon do ćwiczeń militarnych.
http://arctic.marssociety.org/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz