Dopiero zagłębiam się w twórczość fińskiego projektu ritual dark ambient/dronowego Arktau Eos, w którym maczają palce muzycy Dolorian i Halo Manash. I muszę przyznać, że muzyka bardzo mi się podoba. Generalnie dark ambient pozwala mi wejść w odmienne stany świadomości, poczuć coś na kształt zniewolenia mrokiem wylewającym się z dark ambientowych pasaży. Muzyka Arktau Eos hipnotyzuje somnambulicznym nastrojem grozy i ezoterycznych rytuałów Thelemy. Cicha, nawiedzona, minimalistyczna, czasem dronująca, ale też noisowa, pozbawiona wokali. Dla wielbicieli black metalu i muzyki eksperymentalnej Arktau Eos będzie nie lada odkryciem (tak jak jest dla mnie). Arktau Eos tworzą A.Ioh.L. i A.Ioh, a ich dyskografia obejmuje następujące albumy i EP-ki: "Mirrorion" (2006), "Ai Ma Ra" (2009), "Unworeldes" (2012) oraz "Ioh-Maera" (2012).
Szczypta Arktau Eos do posłuchania - "Quickening the Crystal Body" z albumu "Mirrorion" (2006). Jako oprawa wizualna surrealistyczny koszmar "Begotten" (1990) E. Eliasa Merighe (scena samobójczego rozpruwania Boga) - film, który gorąco polecam miłośnikom wszelkiej maści eksperymentalnych transgresji. Po prostu furia wyobraźni i artystyczna przemoc.
http://www.youtube.com/watch?v=0vpuktvXSDk
Muzykę Arktau Eos porównuję do Velehentor, Sutekh Hexen i Gnaw Their Tongues.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz