No i w sumie był to bezbolesny seans, choć momentami film był ździebko nudnawy i przewidywalny. Dało się wyczuć wpływy serii camp slasherów "Piątek trzynastego" (jedno z morderstw w slasherze Kowalskiego to oczywiste nawiązanie do VII części "Friday the 13th") czy chociażby "Tuż przed świtem" aka "Just Before Dawn" (1981) Jeffa Liebermana (dwaj bracia-mutanty). Oczywiście także kultowego gore horroru "The Evil Dead" (1981) Sama Raimiego - podziemna piwnica pod drewnianą podłogą, do której trafia Julia Wieniawa wraz z kolegą.
Na plus profesjonalne zdjęcia leśnych ostępów, kilka niezłych scen gore i doskonała ścieżka dźwiękowa. Stara opuszczona leśniczówka kilkadziesiąt km od Płocka (Puszcza Kampinoska, gmina Leoncin) jako miejsce zamieszkania dwójki morderców nastolatków i ich obozowej opiekunki to był strzał w dziesiątkę. Jednakże ten opuszczony obiekt dzięki ogromnej popularności filmu stał się miejscem wycieczek wielu urbexiarzy i niestety także wandali, a co za tym idzie jest rozkradany, niszczony i zaczyna popadać w ruinę. Oby zbyt szybko nie podzielił losu słynnych Okrąglaków czy opuszczonego poradzieckiego szpitala w Legnicy.
Aktorstwo całkiem przyzwoite, choć bez rewelacji. Film raczej kurczowo trzyma się obranej konwencji backwoods slashera i nie jest pozbawiony akcentów komediowych, ale w gruncie rzeczy śmiało można go nazwać pierwszym polskim, profesjonalnie zrealizowanym slasherem. Osobiście mam chęć obejrzeć jego kontynuację (premiera na Netflix bodaj w październiku 2021).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz