Fabuła "Out of Town" nieco przypomina o wiele bardziej znany hiszpański "La Cabina" (1972), w którym pewien hiszpański obywatel zostaje uwięziony w budce telefonicznej i nie może się z niej wydostać. Brytyjski filmik jest podobnie niepokojący i absurdalny. Uświadamia widzowi, że są sytuacje kompletnie poza naszą kontrolą tj. choćby niemożność wydostania się z jakiejś okropnej pułapki.
Rewelacja! Użycie "Dies Irae" Vivaldiego w finale zasługuję na wzmiankę.
"The Spirit of Dark and Lonely Water" (1973) - Niespełna dwuminutowy brytyjski krótki metraż mający za zadanie
przestrzec dzieci przed nierozważnym zachowaniem się w pobliżu wody.
Występuje w nim tajemnicza postać w mnisim habicie, a narratorem jest
Donald Pleasence, którego finalne słowa "I will be back... back... back"
dźwięczą w uszach po seansie. Filmik nakręcono gdzieś na północ od
Londynu. I w sumie nadal jest całkiem nastrojowy (mgła, pływające w
wodzie drzewa i gałęzie, zardzewiałe przedmioty na brzegu jeziora).
Polecam gorąco obejrzeć go na YouTube.
A sam tytuł fantastyczny! Szkoda, że filmik jest tak krótki.
"Silver Slime" (1981) - Wysmakowany wizualnie hołd reżysera "Silent Hill" (2006) Christophe'a Gansa dla włoskich filmów giallo, w szczególności dla thrillerów Mario Bavy i Dario Argento, nakręcony na rok przed "Tenebre" (1982) Argento. Fabuła prosta, by nie rzec pretekstowa: odziany w skórę morderca z brzytwą poluje na młodą kobietę w jej stylowo oświetlonym budynku. Neonowa kolorystyka, ciekawe ujęcia, odrobina stylowej przemocy. Takie studenckie hołdy dla filmów giallo to ja rozumiem!
"Panic" (1978) - Trzymający w napięciu i niepokojący dreszczowiec o modelce (Julie Neesam), która podróżuje w deszczową noc samochodem. Najpierw natyka się na dwójkę agresywnych punków, a potem w odruchu litości zabiera starszą kobietę jako autostopowiczkę. Jednak staruszka wzbudza w niej narastający lęk...
Tonący w deszczu i stylowo zrealizowany thriller (wysmakowana kolorystyka a la Mario Bava czy Dario Argento) bazujący na strachu przed braniem autostopowiczów. Sugestywny, z powoli narastającą atmosferą grozy i intrygującym twistem w zakończeniu. No i ten deszcz, który zdaje się nigdy nie kończyć.
Aha, wczoraj po 11 rano w pobliżu mojego miejsca zamieszkania doszło do samobójstwa 18-letniej nastolatki. Zapłakana dziewczyna rzuciła się z poznańskiego mostu Świętego Rocha w objęcia Warty. Nie wiem dlaczego życie stało się dla niej ciężarem nie do zniesienia (mogę się tego jedynie domyślać), ale nie pomogły rozmowy z dwójką obcych jej osób. Takie historie zawsze mnie przygnębiają, gdyż jestem w stanie zrozumieć osoby zmagające się z myślami samobójczymi i autodestrukcyjnymi. Tak czy owak, nigdy nie powinniśmy bagatelizować sygnałów ostrzegawczych u osób z naszego otoczenia, powinniśmy być bardziej empatyczni, uważniejsi, współodczuwający. Gdybym był akurat o tej godzinie na tym moście to zrobiłbym wszystko co w mojej mocy, by zdesperowanej osobie pomóc. A znam ten most bardzo dobrze, a teraz zacznie mi się kojarzyć z niepotrzebną śmiercią tej nieznanej mi dziewczyny.
No cóż, pora na melancholijny post-punk. Nie mam pojęcia czy prezentowałem tutaj Bleib Modern, ale uwielbiam ten zespół. Chciałbym aby wrócili do Polski, by zagrać koncerty.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz