"Czy wierzysz w Jezusa Chrystusa?"
"Tak."
"No to teraz go spotkasz."
W 1981 roku Charles Bronson oraz reżyser Michael Winner ("The Sentinel", "Death Wish", "Dirty Weekend") spotkali się znowu, by nakręcić sequel "Życzenia śmierci", jednego z najbardziej kasowych i żywo dyskutowanych filmów roku 1974. W "Życzeniu śmierci II" architekt Paul Kersey (Charles Bronson) znowu chwyta za pistolet i idzie się rozprawić z członkami gangu odpowiedzialnymi za zgwałcenie i śmierć jego hiszpańskiej służącej oraz córki (która znalazła się w śpiączce po brutalnym ataku w "Życzeniu śmierci"). Po dramatycznych wydarzeniach z Nowego Jorku Kersey rozpoczyna nowe życie w Los Angeles, w którym towarzyszy mu jego sympatia, Geri (Jill Ireland, prywatnie żona aktora). Nie jest mu jednak dane długo cieszyć się prywatnym szczęściem. Grupa członków lokalnego gangu brutalnie gwałci i morduje jego służącą oraz porwaną córkę (ta po zgwałceniu wyskakuje przez okno nabijając się na stalowe ogrodzenie). Tłumiący ból po stracie córki Kersey nie czeka długo i postanawia się krwawo zemścić. Wynajmuje pokój w obskurnym hotelu i nocami krąży po okolicy wśród cwaniaczków, kryminalistów i ludzkich śmieci polując na morderców służącej i córki...
Pamiętam pokazy "Życzenia śmierci II" w polskiej telewizji sprzed nastu lat. Leciała amerykańska wersja pocięta przez cenzurę (rating R). Nie miałem wtedy tego świadomości. Wersja fully uncut, którą miałem okazję obejrzeć na włoskim wydaniu DVD ocieka brudem i brutalnością. Dość powiedzieć, że scena gwałtu na hiszpańskiej służącej Kerseya, Rosario (Silvana Gallardo) jest bardzo nieprzyjemna w odbiorze. To właśnie z niej brytyjscy cenzorzy wycięli aż 3 minuty 42 sekundy materiału, scena gwałtu na niemej córce Kerseya, Carol również nie ustrzegła się ingerencji ze strony cenzury. W "Życzeniu śmierci" w rolę Carol wcieliła się Kathleen Tolan, w sequelu, o którym tutaj mowa Robin Sherwood ("Wybuch" Briana De Palmy, znakomity horror o manekinach "Tourist Trap" Davida Schmoellera). W dwójce "Death Wish" ponownie pojawił się także Vincent Gardenia jako gliniarz śledzący nocne poczynania eksterminacyjne Kerseya. Piątkę zwyrodniałych członków gangu (gwałcicieli i handlarzy narkotyków) zagrali Thomas Duffy, Kevyn Major Howard, Stuart K. Robinson, E. Lamont Johnson oraz późniejsza gwiazda Fabryki Snów, Laurence Fishburne.
"Życzenie śmierci II" to bezkompromisowe kino eksploatacji, które przenosi widza w mroczny świat najbardziej brudnych ulic Los Angeles lat 80-tych; miejsc, gdzie tułają się rozmaici kryminaliści, szaleńcy czy inny przestępczy element. Szybka akcja, interesująca ścieżka dźwiękowa, której autorem był sam Jimmy Page z Led Zeppelin, zero politycznej poprawności. Mocny i krwiożerczy vigilante thriller, ale raczej adresowany dla widzów o stalowych nerwach (przynajmniej wersja fully uncut).
W 1985 roku Michael Winner poszedł za ciosem i zrealizował "Życzenie śmierci III".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz