Gene Sprague - wspomnienia

Gene Sprague nie żyje od 9 lat. Kim był? Osobą, której nie znałem i już nigdy nie poznam osobiście. A chciałbym go poznać.

Trzy lata temu szukając informacji o mrocznym lesie Aokigahara pod wulkanem Fudżi - japońskiej mekkce samobójców chcąc nie chcąc natrafiłem na film dokumentalny "The Bridge" (2006) Erica Steele'a, nakręcony za pomocą kamer przemysłowych obraz o skoczkach z mostu Golden Gate w San Francisco. Gene był centralną postacią tego wzruszającego i przeraźliwie smutnego dokumentu. I choć widzimy w "The Bridge" samobójstwa innych osób, to jego postać zapada najbardziej w pamięć. Odziany od góry do dołu w czerń, o długich czarnych włosach przez ponad 90 minut krąży po Golden Gate, co rusz się zatrzymuje, wiatr rozwiewa jego bujne czarne włosy, mijają go piesi, samochody, nikt nie zwraca na niego uwagi. No bo po co? Po co zawracać sobie uwagę jakimś samotnym ekscentrykiem? W końcu Gene podejmuje decyzję...  Po obejrzeniu "The Bridge" sięgnąłem po pamiętnik Gene'a, który można przeczytać w sieci. Aby się o nim dowiedzieć jeszcze więcej. Aby zrozumieć dlaczego postanowił odebrać sobie życie - jak wielu przed i po nim... Trawiony wewnętrznym bólem, emocjonalną udręką, mający wrażenie, że traci kontrolę nad swoim życiem i nie umiejący nikomu o tym powiedzieć Gene wrył mi się w psyche i nadal w niej pozostaje...  oto jest moc dobrego kina dokumentalnego!

Przypomina mi się pewna historia samobójcy, który w liście pożegnalnym napisał: "Jeśli choć jedna osoba, którą minę w drodze na most się do mnie uśmiechnie to nie skoczę." Finał był do przewidzenia. Skoczył. I słowa piosenki Gary Julesa (coveru Tears for Fears) "Mad World" z "Donnie Darko" (2001): "Sny, w których umierałem były najlepsze, jakie miałem..."

Link do pamiętnika Gene'a: http://freekboyg.livejournal.com/