Jedna z najbardziej zagadkowych spraw kryminalnych XX wieku. 20 października 1993 roku w belgijskim Charleroi zaginęła 37-letnia Liliane Sek. W listopadzie jej głowę i prawą rękę znaleziono w lesie Yves-Gomezee w pobliżu linii kolejowej Charleroi-Covin w Philippeville. Nazywana Marnie ofiara pracowała jako prostytutka w Charleroi. W czerwcu 1994 roku ciało kolejnej ofiary (niezidentyfikowanej kobiety) zostało odnalezione pocięte na kawałki w brukselskim Anderlechcie. 6 lipca 1994 roku, Retranchement, park przyrodniczy blisko granicy belgijsko-holenderskiej i kolejne zwłoki niezidentyfikowanej kobiety... pozbawione głowy i pocięte na kawałki, zapakowane w gazetę Le Derniere Heure i worki na śmieci. Grudzień 1994 roku, Liege - bawiące się dzieci natrafiają na odciętą stopę i ramię. 4 stycznia 1996 roku znika w Mons 46-letnia Carmelina Russo, matka trojga dzieci, a 21 lipca 33-letnia transseksualna prostytutka Martine Bohn, która wynajmowała pokój w hotelu La Lido oraz mieszkanie w Mons. 25 lipca z rzeki Haine (po francusku Nienawiść) pomiędzy Mons a Jemappe zostaje wyłowiony worek na śmieci z torsem kobiety zidentyfikowanej jako Martine Bohn. Morderca ucina jej piersi, na których miała tatuaż, zapewne by utrudnić identyfikację, a także głowę oraz kończyny. W sierpniu 1996 roku w Piringen blisko Tongeren znaleziony zostaje okaleczony kobiecy tors - ofiara została zamordowana pomiędzy 1 lipca a 10 sierpnia 1996 roku. 22 grudnia z Rue Malapert w Hyon (przedmieście Mons) znika 33-letnia Jacqueline Leclercq, cierpiąca na depresję rozwódka posiadająca na ramieniu tatuaż z imieniem jej ex, Angelo. 12 stycznia 1997 roku i kolejne zaginięcie w Mont-sur-Marchienne w pobliżu Charleroi , tym razem 33-letnia Veronique Leclercq (brak spokrewnienia z Jacqueline). 22 marca 1997 roku policjant Olivier Motte natyka się na worek na śmieci na nielegalnym wysypisku w pobliżu linii kolejowej Bruksela-Paryż - dokładnie: Rue Emile Vandervelde w Cuesmes, w pobliżu Mons. W worku znajduje się ucięta głowa kobiety; dalsze przeszukania wysypiska ujawnia osiem kolejnych worków na śmieci, a w nich dalsze części ciała: tors, nogi, ręce. Dwa dni później 3 km od wspomnianego wysypiska śmieci na Chermin de l'Inquietude (Droga Niepokoju) odnalezione zostają kolejne worki: pierwszy z kobiecym torsem, dwa kolejne z ubraniami i przedmiotami osobistymi. Na razie żadne ze znalezionych ciał nie zostaje zidentyfikowane, ale podejrzewa się, że wśród ofiar są Martine Bohn, Veronique Leclercq i Jacqueline Leclercq. Jedno z ramion ma wyżłobioną dziurę, po to by usunąć tatuaż. Kilka dni później do listy ofiar dopisana zostaje Carmelina Russo. 2 kwietnia autopsja ujawnia, że ręce i nogi znalezione w workach na wysypisku należą do Martine Bohn, której tors (jak pamiętacie) wyłowiono z rzeki Haine (Nienawiść). Nadal brakuje jej głowy i stóp. 12 kwietnia w Havre blisko Mons przechodzień natyka się na dwa worki na śmieci, a w nich na część nogi, stopę i uciętą głowę. Części ciała rozkładają się, morderca przy cięciu posłużył się piłą do metalu. Miejsce znaleziska: rue du Depot (Ulica Zrzutu, Pozbycia się), ulica w pobliżu rzeki Haine. Do tej pory odnaleziono 7 kobiecych stóp, zatem póki co mamy potencjalne cztery ofiary. 15 kwietnia policja ujawnia opinii publicznej portret identyfikacyjny głowy odnalezionej przy rue du Depot (kobieta pomiędzy 30 a 40 rokiem życia, ciemne włosy). 18 kwietnia 1997 roku, Havre w pobliżu Mons, trzy kolejne worki na śmieci odnalezione na Chermin de Saint Symphorien, w miejscu zwanym La Poudrie (Sypki, Mączysty). Worki są związane, ich czubki odcięte nożyczkami... w środku dwóch z nich górne części dwóch nóg, w trzecim ucięta dłoń wraz z ramieniem; szczątki są w zaawansowanym stanie rozkładu. Francuska policja zawiadamia sędziego Pilleta z Mons o odnalezieniu 21 stycznia 1996 roku torsu kobiety w rzece L'Escaut w Chateau l'Abbaye, Francja. Ile jest łącznie ofiar? 4-6? 23 kwietnia rozpoczynają się przesłuchania pierwszych świadków i podejrzanych. W przypadku tych ostatnich areszty mają miejsce po identyfikacji personaliów kobiety, której głowę odnaleziono 11 dni wcześniej. O jednym z aresztowanych plotkuje się, że jest transseksualistą. Niemniej policja dba o to, aby detale sprawy nie przedostały się do publicznej wiadomości. Ofiara zostaje zidentyfikowana jako 21-letnia Nathalie Godart, wyrzutek z okolic dworca kolejowego w Mons. 25 kwietnia 1997 roku aresztowany zostaje 33-letni cygan Leopold Bogaert, którego widywano w okolicach dworca, nosił przy sobie noże i znany był ze stosowania przemocy wobec kobiet. Na pewno znała go Nathalie Godart, przypuszczalnie także Martine Bohn. Ale są wątpliwości co do jego sprawstwa - 9 maja zostaje zwolniony z aresztu.
4 czerwca 1997 roku śledczy wykazują, że wszystkie worki na śmieci odnalezione pomiędzy 22 marca a 18 kwietnia zostały porzucone w tym samym czasie. Doprowadza do tego analiza lokalizacji i stanu gleby pod workami. 19 czerwca zidentyfikowana zostaje jako jedna z ofiar Jacqueline Leclercq, ale nadal nie wiadomo kim jest Rzeźnik z Mons. 18 lipca szczątki kobiety znalezione we francuskim Chateau l'Abbaye zostają zidentyfikowane jako 47-letnia Carmelina Russo. Jako że Carmelina zaginęła w Mons 4 stycznia 1996 roku mogła być pierwszą ofiarą zagadkowego seryjnego mordercy. Kręciła się w okolicach dworca centralnego w Mons. 30 lipca mężczyzna spacerujący po lesie w Sivry-Rance (Namur) odnajduje zwłoki 33-letniej Veronique Leclercq. Ciało jest nietknięte, nie zostało poćwiartowane i umieszczone w workach na śmierci. Veronique nie jest zatem ofiarą Rzeźnika z Mons. 8 sierpnia 44-letni lider gangu przebywający w więzieniu za gwałt staje się głównym podejrzanym o morderstwo Veronique. Został aresztowany gdy ofiara porwania zidentyfikowała go. Gang, którym kierował zamordował kilka osób m.in. Laurence Wojtzick, który zaginął 16 marca 1996 roku. 21 sierpnia nowa ofiara zostaje dopisana do listy potencjalnych ofiar Rzeźnika z Mons - 38-letnia Begonia Valencia, która zaginęła w Frameries w połowie lipca. Leczyła się psychiatrycznie w Chene-aux-Haies, gdzie przebywała także Martine Bohn. Kręciła się także w okolicach dworca kolejowego w Mons. 26 sierpnia w trakcie spaceru znika 16-letnia Jennifer Deceuininck, która leczyła się psychiatrycznie w Chene-aux-Haies. Kolejne powiązanie? 17 września wychodzi na jaw, iż kobiecy tors odkryty w Piringen w sierpniu 1996 roku może być powiązany ze sprawą Rzeźnika z Mons. Około 40-letnia ofiara, kobieta, ubrana w t-shirt Bianici-Paris (dystrybuowany wyłącznie we francuskojęzycznej części Belgii), miejsce znalezienia zwłok: Doodmanstraat (Ulica Martwego Człowieka). Powiązanie? Na razie zidentyfikowano trzy ofiary: Martine Bohn, Jacqueline Bohn i Nathalie Godart, a inne? Carmelina Russo warunkowo też. 19 marca 1998 roku powołana do wykrycia sprawcy grupa zadaniowa Corpus stwierdziła, że nie ma związku pomiędzy zaginięciem i odkryciem w 1993 roku szczątków Liliane Sek a sprawą Rzeźnika z Mons. Podobnie zaginięcie Valencii Begonio w lipcu 1997 roku w Frameries. Pomiędzy 27 a 30 marca 1998 roku w Chemin de Bethleem, wioska Hyon na południe od Mons odnalezione zostają ludzkie kręgi i czaszka noszące ślady cięcia piłą do metalu. Identyfikacja Rzeźnika z Mons nadal tkwi w martwym punkcie. 22 maja zęby i czaszka odnalezione w Hyon zostają zidentyfikowane. To Valentina Begoncia, ofiara numer pięć zagadkowego mordercy. Padają sugestie, iż sprawców mogło być dwóch/kilku. Poszukiwania w Chemin de Bethleem mają być kontynuowane...
Skrócony profil psychologiczny Rzeźnika z Mons: seryjny morderca zorganizowany, metodyczny w działaniu, domagający się zemsty na otoczeniu. Posiada samochód, przypuszczalnie vana, w którym może wygodnie transportować worki ze zwłokami i do którego może zwabiać ofiary nad którymi chce osiągnąć kontrolę. Ma wolne w weekendy (wszystkie ofiary Rzeźnika z Mons zaginęły właśnie w weekendy), ale też może pracować w systemie zmianowym. Mieszka sam, nie niepokojony przez nikogo może ćwiartować zwłoki post-mortem, a ich części przechowywać w zamrażarce. Jest wykształcony, dba o usuwanie tatuaży ofiar, aby utrudnić ich identyfikację. Zna się na cięciu, może pracować jako rzeźnik bądź chirurg, lubi wyzwania, orientuje się w pracy policyjnej, regularnie korzysta z usług prostytutek. Typ samotnika, w dobrym stanie fizycznym, uważny i skoncentrowany, w wieku około 35 lat, jego ofiary były w wieku zbliżonym do sprawcy. Mieszka w okolicach Mons, orientuje się gdzie porzucić zwłoki będąc niezauważonym.
Addendum: 26 maja 1997 roku Patrick Moriau otrzymał kartkę pocztową. Pisało na niej:
- enlever - porywać
- viol - gwałcić
- tuer - zabijać
- decouper - rozcinać, ciąć
- liquider - likwidować
- morceaux - kawałki
- humains - ludzie
- feminins - kobiety
W 2007 roku aresztowano w Montenegro mężczyznę imieniem Smail Tujla (Smajo Dzurlic). Smail Tujla jest podejrzewany o kilka morderstw, w tym o morderstwo 61-letniej Mary Beal, której poćwiartowane zwłoki znaleziono 5 października 1990 roku w Vinegar Hill, NY w trzech czarnych torbach na śmieci. Przypuszcza się, że mógł być Rzeźnikiem z Mons, gdyż mieszkał w Belgii w latach 1996-97, a także mógł zamordować i poćwiartować przynajmniej jedną bądź dwie kobiety w Albanii (jego żona będąca obywatelką Albanii zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach). Skazany jedynie za zabójstwo Mary Beal Dzurlic twierdzi, że jest niewinny i padł ofiarą spisku.
http://www.nytimes.com/2012/01/08/magazine/hunt-for-a-serial-killer.html?pagewanted=all
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz