Werner Kniesek i mordercza żądza

Werner Kniesek - urodzony 17 listopada 1946 roku w Salzburgu, na jego serii morderstw luźno oparty jest horror "Angst" (1983) w reżyserii Geralda Kargla, który wyróżnia znakomita praca kamery Zbigniewa Rybczyńskiego, laureata Oscara za film animowany "Tango" (1982). Nieślubne dziecko austriackiej wdowy i afro-amerykańskiego żołnierza. W wieku 14 lat związek sadomasochistyczny ze starszą kobietą. Pierwsze włamania w czasie pozaszkolnym. W 1962 roku Kniesek próbuje opuścić Austrię. 6 czerwca 1962 roku po zabraniu matce pieniędzy zadaje kobiecie 10 ciosów nożem. Ma wówczas szesnaście lat. Kobieta przeżyje atak, a Werner trafia do więzienia na cztery lata. 4 kwietnia 1972 roku żeni się z 10 lat starszą od niego prostytutką. 13 sierpnia tego samego roku Kniesek zabija bez motywu 73-letnią kobietę strzelając do niej z pistoletu. Dostaje wyrok 7 i pół lat pozbawienia wolności.

W styczniu 1980 roku na miesiąc przed zwolnieniem z więzienia Werner Kniesek dostaje trzydniową przepustkę w celu znalezienia zatrudnienia. Pragnie popełnić kolejne morderstwo. We Wiedniu kupuje pistolet, ale nie potrafi sobie przypomnieć gdzie spędził noc. Następnego dnia Kniesek jedzie pociągiem do St. Polten, tam łapie taksówkę i każe taksówkarzowi zawieść siebie do luksusowej dzielnicy. Wmawia taksówkarzowi że sprzedaje dywany. Wybiera dom rodziny Altreiter. Włamuje się do niego przez okno w łazience. Rezydencja należy do Gertrude Altreiter, lat 56, jej niepełnosprawnego syna Waltera, lat 27 i 25-letniej córki, studentki imieniem Ingrid. Aby przerazić ofiary Werner zabija ich kota. Ofiary błagają o życie oferując mu pieniądze i kosztowności, ale Werner pozostaje niewzruszony. Gertrude wystawia mu czek na 20 000 szylingów. Ingrid oferuje Wernerowi swoje ciało, aby ocalić rodzinie życie. Lecz Kniesekowi chodzi o to by zabić (cytat: "Kocham gdy kobiety drżą ze strachu z mojego powodu. To jest jak nałóg, który nigdy nie minie.") Najpierw morduje Waltera na oczach matki dusząc ofiarę, potem zabija spanikowaną Gertrude, wreszcie przez kilka godzin torturuje Ingrid. Gdy dziewczyna skona Kniesek śpi wraz z ciałami zamordowanych ofiar w ich rezydencji.

Następnego dnia transportuje rozebrane ciała ofiar za pomocą wózka inwalidzkiego do bagażnika samochodu zaparkowanego w garażu. Jedzie do Karlstetten, gdzie je soczyste śniadanie. Syn restauratora widzi jak Werner spożywa posiłek w rękawiczkach. Wydaje mu się to podejrzane, zatem zawiadamia policję. Gdy ta się zjawia Knieska już nie ma w restauracji. Morderca jedzie samochodem (z ciałami ofiar wciąż w bagażniku!) do Wiednia. Za 4000 szylingów kupuje nowe ubranie. Jedzie do Salzburga, parkuje samochód koło stacji kolejowej. Wizytuje żonę. Policja rozpoznaje numer rejestracyjny auta i gdy Kniesek wychodzi od małżonki zostaje aresztowany. Przyznaje się do winy nie okazując przy tym żadnych emocji i zostaje skierowany na obserwację do szpitala psychiatrycznego w Wiedniu. 7 kwietnia 1980 roku Werner Kniesek zostaje skazany na dożywocie. Trzy lata później prawie udaje mu się uciec.