czwartek, 14 stycznia 2016

Giulia Enders "Historia wewnętrzna" - recenzja

Urodzona w 1990 roku Giulia Enders ma dopiero 25 lat i pisze doktorat z mikrobiologii i higieny klinicznej we Frankfurcie nad Menem. "Historia wewnętrzna", którą napisała w 2014 roku sprzedała się w Niemczech w liczbie ponad półtora miliona egzemplarzy. Niezły bestseller, nieprawdaż? Zabawne ilustracje do książki wykonała jej starsza siostra Jill Enders. "Historię wewnętrzną" uroczej Giulii Enders czyta się szybko i z zachwytem. Ba, dawno nie czytałem tak urokliwej książki o funkcjach i doniosłości ludzkiego układu pokarmowego. A wszystko przez pewną tajemniczą chorobę skóry, która w wieku nastoletnim pokryła jej ciało rankami. Po kilku nieudanych terapiach zalecanych przez lekarzy Giulia wzięła sprawy w swoje własne ręce i przeprowadziła gastroenterologiczne śledztwo. Udało się jej dociec cóż to za choroba i młoda dziewczyna zainteresowała się jelitami oraz ich florą bakteryjną. Podjęła studia medyczne i zaczęła się specjalizować w mikrobiologii. Giulia twierdzi że ludzkie jelita są czarujące i ma na ich punkcie niezłego fioła. Obejrzyjcie zresztą jej zwycięską prezentację podczas dyskusji naukowej "Science Slam" (przyda się znajomość niemieckiego) w 2012 roku - przyszła Autorka nie potrafi ukryć ekscytacji i entuzjazmu omawiając poszczególne organy układu pokarmowego i ich funkcje. W końcu można się uśmiechnąć gdy człowiek uświadomi sobie że nasz bakteryjny ekosystem jelitowy liczy 100 bilionów bakterii, które produkują tłuszcze, gazy i kwasy czy wytwarzają witaminy, a zwieracze (wewnętrzny i zewnętrzny) w trakcie defekacji w efektywny sposób współpracują ze sobą. Pojawia się nawet słów kilka na temat siedmiu typów ludzkich ekskrementów, czemu towarzyszą urocze rysunki Jill Enders.

https://www.youtube.com/watch?v=iC0LbBQunjY

Giulia Enders omawia w "Historii wewnętrznej" budowę przewodu pokarmowego, zagadnienia alergii, nadwrażliwości i nietolerancji, transport jedzenia przez przewód pokarmowy, kwaśne odbijanie się, wymioty i zaparcia czy wpływ jelit na mózg. W trzeciej części "Historii wewnętrznej" Autorka wkracza w świat mikrobów przybliżając Czytelnikowi bakterie jelitowe zamieszkujące ludzki układ pokarmowy, ich rozwój i znaczenie. Pojawiają się także na kartach książki mikrobowi antagoniści np. salmonella, Helicobacter Pylori, pasożytnicze Toxoplasma Gondii oraz owsiki. Mikrobiologiczna menażeria. "Historia wewnętrzna" to książka arcyzabawna i napisana w niesamowicie klarowny sposób. Taką popularyzację medycyny to ja rozumiem. Popularyzację związaną z najczystszą euforyczną fascynacją. Oklaski dla Giulii Enders.

Na zdjęciach bakteria Clostridium Dificile pod mikroskopem elektronowym i uśmiechnięta Giulia Enders.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz